EIT Urban Mobility, inicjatywa Europejskiego Instytutu Technologii i Innowacji (EIT), organu Unii Europejskiej, przedstawiła badanie zatytułowane „Koszty i korzyści transformacji mobilności miejskiej”. Raport pokazuje, w jaki sposób miasta europejskie mogą poruszać się po skomplikowanej drodze do osiągnięcia celów Europejskiego Zielonego Ładu dla sektora transportu do 2030 i 2050 r., biorąc pod uwagę skutki finansowe i społeczne różnych strategii mobilności.
Korespondencja z Barcelony
Nowe badanie, będące aktualizacją raportu z 2021 r., pokazuje szczegółową symulację trzech scenariuszy transformacji w dwunastu prototypach miast europejskich, odzwierciedlając różnorodność środowisk miejskich w UE.
Zmniejszyć emisję CO2
Ujawnia też, że podczas gdy sam postęp technologiczny mógłby zmniejszyć emisję CO2 o 21 procent do 2030 r., osiągnięcie celów Zielonego Ładu wymaga ambitniejszych środków, bo cel Zielonego Ładu na rok 2030, obejmuje 44 proc. redukcję emisji, co wiąże się ze znacznymi wyzwaniami pod względem akceptacji społecznej i zmiany zachowań.
Badanie podkreśla, że najskuteczniejsze środki ograniczania korzystania z samochodów osobowych, a w konsekwencji emisji, obejmują połączenie atrakcyjnego transportu publicznego, opcji współdzielonej mobilności i ograniczeń dostępu, takich jak strefy niskiej emisji.
Do roku 2030 środki te mogą skutkować 7 proc. wzrostem liczby pasażerów korzystających z transportu publicznego i nawet 16 proc. redukcją podróży samochodami osobowymi.
Maria Tsavachidis, dyrektor generalna EIT Urban Mobility:
Raport podkreśla pilną potrzebę priorytetowego traktowania właściwych inwestycji w czystą mobilność i jej pozytywnego wpływu na zdrowie i środowisko. Transport publiczny jawi się jako najbardziej przystępne cenowo i inkluzywne rozwiązanie w zakresie redukcji emisji CO2.
Jednak ta transformacja nie jest pozbawiona wyzwań. Potrzebujemy skoordynowanego wysiłku na wszystkich szczeblach — od miejskiego po europejski — aby zapewnić niezbędne inwestycje oraz zaangażowanie i wsparcie obywateli w trakcie tej transformacji.
Fot. economista.pl
Oszczędności zdrowotne
Do 2050 r. wszystkie trzy scenariusze analizowane w badaniu mają spełnić cele Zielonego Ładu dotyczące dekarbonizacji dla sektora transportu, przede wszystkim poprzez postęp technologiczny i odnowę floty pojazdów. Z badania wynika, że osiągnięcie tych celów będzie wymagało co najmniej 1,5 biliona euro inwestycji, w tym 500 miliardów euro na wdrożenie i zarządzanie różnymi środkami zrównoważonej mobilności.
I chociaż koszty te są znaczne to korzyści — takie jak zmniejszona emisja CO2, poprawa zdrowia mieszkańców i niższe koszty zewnętrzne — przewyższą nakłady finansowe.
Co więcej, redukcja emisji oznacza znaczne korzyści dla zdrowia publicznego. Samo przejście na większą aktywność ruchową, tj. spacery czy jazda na rowerze, może przynieść oszczędności zdrowotne sięgające nawet 1170 euro na mieszkańca do 2050 r., wynikające z korzyści płynących z bardziej aktywnego stylu życia.
Rozwój transportu publicznego
Ponadto przewiduje się poprawę bezpieczeństwa w ruchu drogowym, a potencjalna redukcja liczby ofiar śmiertelnych wypadków drogowych może wynieść nawet 70 proc. do 2050 r. dzięki bezpieczniejszej infrastrukturze i wdrożeniu inteligentnych systemów transportu.
Badania podkreśla też, że niezależnie od cech miasta europejskiego, priorytetowe traktowanie transportu publicznego jest niezbędne dla zrównoważonej transformacji mobilności miejskiej. Transport publiczny zapewnia idealny kompromis między redukcją emisji CO2 a inwestycjami, ale jest również jedyną opcją mobilności inkluzywnej dla wszystkich grup ludności.
I nawet po uwzględnieniu kosztów infrastruktury i inwestycji w transport publiczny będzie to tańsza opcja na rzecz inkluzywnej i niskiej emisji CO2 oraz jedno z najbardziej realistycznych i praktycznych podejść do realizacji celów Zielonego Ładu.